De afgelopen week heb ik voor mijn werk, de update van een boek, een Nikon D3000 met 18-200 mm objectief tot mijn beschikking gehad. Voor de medewerking hiervoor niets dan lof! Daar kan de PR-dame van Canon nog iets van leren!
Vrijdag heb ik de camera meegenomen de dijk op en een hele serie foto’s gemaakt. Ik heb alles in Raw gemaakt op de standaard instellingen. Wat de kwaliteit van de Raw-bestanden betreft die zo uit de camera komen ben ik inmiddels behoorlijk verwend, aan mijn eigen Raw-opnamen hoef ik in de Raw-module van Photohop niet echt veel te doen. Dat was hier een stuk anders, ik vond de foto’s nogal flets en aan de zachte kant. Maar na enige bewerking en een onscherp masker komen er prima foto’s uit.
Overigens zal de doelgroep voor deze camera vooral, zeker in het begin, in jpeg schieten en bij gebruik van de beeldinstellingen die ook aangepast kunnen worden komen er prima jpeg’s uit de camera. Het objectief dat ik erbij had is een heerlijk zogenaamd walkaround objectief. Het is fijn werken met deze combinatie, alleen zal ik nooit aan de menu’s van Nikon wennen, je moet vaak zo’n eind scrollen om bepaalde dingen te vinden, wat dat betreft vind ik de aparte tabs bij Canon en Sony veel fijner om mee te werken, je ziet daarbij in één oogopslag wat er op de betreffende tab staat zonder te hoeven scrollen en er overheen te kijken omdat het zo’n lange lijst is.
De body van deze camera vind ik veel fijner dan de instapmodellen van Canon en Nikon die veel meer plastic aanvoelen. Ook het zogenaamde Guide programma is erg leuk voor beginners, het loodst je door de instellingen heen, alleen denk ik dat er bij gebruik van dit programma weinig spontaniteit qua fotografie overblijft als je eerst alles moet lezen. Maar om mee te beginnen kan het heel handig zijn. Wat ik op deze camera wel mis is een bracketing functie waarmee je een belichtingstrapje kunt maken. Dit zit wel op de Canon 1000D en ook op de Sony A230, twee directe concurrenten. Hetzelfde geldt voor de liveview functie die ook ontbreekt, die heeft de Sony A230 overigens ook niet. Wat ik wel weer erg handig vindt is dat je een raster in de zoeker in kunt stellen, dat zou op elke spiegelreflex camera moeten zitten. De camera ligt heerlijk in de hand en is erg stil. En gezien de prijs biedt deze camera echt heel veel waar voor zijn geld! Voor de body ben je rond de 300 euro kwijt maar dat geldt ook voor de Canon 1000D en de Sony A230 die respectievelijk 10 en 30 euro duurder zijn.
Hieronder een aantal foto’s waarbij ik niets aan de kleuren gedaan heb, ook niet in de camera. Ze zijn alleen door de Raw-verwerking gegaan waarbij het histogram e.d. uiteraard wel is aangepast.
Een reactie op Op stap met een Nikon D3000