Ritje naar de Noordelijke IJszee

Het is inmiddels denk ik wel bekend dat het hele hoge noorden onze favoriete bestemming is, de reden is simpel, overweldigende natuur, niet al teveel toerisme, dun bevolkt en meer dan indrukwekkend! In de herfst is het hier sprookjesachtig mooi, het landschap is dan in een goudkleuren gehuld. Het is eigenlijk bizar want ook in juni waren we hier, toen zijn we van Kirkenes naar Vardø en Hamningberg (zo gaaf) gereden. Omdat nog een keer te doen vond Hans iets teveel van het goede, je moet namelijk dezelfde lange weg weer terug, maar er is niks leuker dan nieuwe plekken ontdekken en dus zijn we nu van Kirkenes naar Berlevåg gereden, in dit geval moet je vanaf Tana Bru afslaan naar Berlevåg en dezelfde weg terug nemen. Op zich is dat absoluut geen straf want het is fantastisch en het kwam nu extra goed uit omdat het op de heenweg echt slecht weer was, tegen de avond knapte het pas op. Terug was het fantastisch weer dus toen konden we echt gaan genieten van de fantastische omgeving, we zijn tig keer gestopt 🙂

We hebben met uitzicht op de vuurtoren bij Berlevåg overnacht hopend op Noorderlicht maar helaas dat mocht niet zo zijn. Wel schrokken we ’s avonds op van een bijna concert van scheepshoorns, twee Hurtigruten schepen passeerden elkaar hier, allebei volop verlicht, wel een gaaf gezicht!

Het was weer eens wat anders om aan de oever van de Noordelijke IJszee jarig wakker te worden, wij hebben onze verjaardagen al op vele mooie plekken gevierd, diverse keren in Scandinavië maar ook in Australië en op Kreta om er maar een paar te noemen. We zijn eerst naar het plaatsje Berlevåg gegaan, het is best een aardige plaats, alles is er zoals winkels, gezondheidscentrum, haven, klein vliegveld en meer. Dat moet ook wel want in de winter ligt het volkomen geïsoleerd en is het niet altijd via de weg te bereiken ondanks het feit dat de wegen hier meestal wel open gehouden worden maar dat is met hevige sneeuwval e.d. niet altijd mogelijk. Het was leuk om in het plaatsje rond te struinen.

Daarna zijn we kalm aan terug gaan rijden, het eerste stuk langs de kust van de Noordelijke IJszee, later ga je landinwaarts door een fantastisch ruig landschap met ongeveer halverwege heel veel buitenhuizen van de Noren, dat zijn vaak fantastische huizen, in veel gevallen zou ik ervoor tekenen om zo’n huis permanent te bewonen. Tot Tana Bru kwamen we door een paar kleine dorpjes, het is hier heel dun bevolkt en dat maakt het wat ons betreft ook zo mooi!

Op de heenweg hadden we langs de rivier de Tana al gezien dat er op een paar plekken enorm veel rode besjes te zien waren, de bodem was er compleet mee bedekt. Aangezien het heen echt nat en vies was hadden we dat voor terug bewaard en zijn we op een parkeerterreintje bij een begraafplaats gestopt en ben ik even los gegaan met de camera! Op een gegeven moment vroeg Hans “zit daar nou een uil” en jawel er zat een sperweruil bovenop het gebouwtje bij de begraafplaats. Lang leve het feit dat er twee camera’s klaarliggen waarvan een met de 70-300 mm lens en dus snel een paar foto’s genomen, de uil was zo vriendelijk even recht in de lens te kijken om vervolgens weg te vliegen. Beetje jammer want ik had graag nog wat foto’s met de 100-400 mm lens op mijn andere camera gemaakt, die camera heeft veel meer megapixels en dus houd ik bij uitsnedes meer over maar je kunt niet alles hebben, dit was een fantastisch verjaarscadeau vond ik 🙂

Vervolgens kwamen we weer bij Tana Bru uit en hebben daar in de buurt overnacht! Later meer over het hoge noorden. Hieronder een impressie van dit prachtige gebied. Klik op de middelste afbeelding (op telefoon de kleine afbeelding) om vervolgens door de serie te bladeren.