Vanaf Alta zijn we zuidwaarts gaan zakken met een uitstap naar Senja en de Lofoten. Op de uitstapjes na hebben we de E6 gevolgd tot iets ten zuiden van Mosjøen, het is en blijft een prachtige route maar op zich is het best jammer dat het echt een doorgaande weg wordt, geen snelweg gelukkig maar voorheen slingerde je langs dorpen, meren, bossen e.d. nu wordt het echt een doorgaande route waarvan je eigenlijk maar op een paar plekken kunt afwijken, het charmante gaat er wat af, vooral ten zuiden van Mo i Rana tot Trondheim. De kustroute langs rijksweg 17 is een stuk mooier maar we hadden nu besloten om wat rechtstreekser te gaan zakken om nog wat meer tijd in het zuiden van Noorwegen door te kunnen brengen. Het noordelijke deel tot en met de Saltfjell, hier is ook de Poolcirkel, blijft echt prachtig, het landschap verveelt nooit. Fjorden, dorpjes, stadjes, berggebieden, meren en noem maar op en vaak de mooiste plekjes om te stoppen. Een van onze vaste stopplekjes is Skibotn aan het haventje. Heerlijk kleurrijk door de bootjes, prachtige bergen en fjord en een leuk dorp. We zijn afgeslagen naar Senja, de Lofoten en de Vesterålen hebben de naam bij toeristen maar Senja is zeker zo mooi en gelukkig nog een stuk rustiger! Tot op heden waren we er maar één keer geweest, dat was in de herfst, nu dus in het voorjaar maar op de hoger gelegen delen was de winter nog heel dichtbij. We vonden daar een fantastische overnachtingsplek beneden aan een fjord, heerlijk beschut en als je twee stappen liep waren de uitzichten magisch mooi! Een paar kilometer verder kom je na een klim op een prachtig uitzichtsplatform waar we ons plekje dus ook prima konden zien, het hele uitzicht daar is magisch mooi! Geen 5 minuten later stonden we alweer stil, tijd voor koffie op deze fantastische plek vlak voor een tunnel met prachtige uitzichten, een mooi wandelpad, kortom genieten in de zon! Maar we moesten toch verder dus de tunnel door, een paar kilometer aardig stijgen. En jawel na die paar kilometer tunnel stonden we alweer stil! Koning Winter heerste hier nog, veel sneeuw en ijs, zo mooi! Maar ook voorjaarsbloemetjes op de reeds ontdooide randen langs het bevroren meer, prachtig! Daarna besloten we een route te rijden naar een plek waar je met de ferry naar Harstad kunt oversteken, Harstad ligt op de Vesterålen, dat scheelde heel wat kilometers. Maar we kregen er na een kilometer of tien wel spijt van, de weg was een grote gatenkaas, de omgeving was wel fantastisch gelukkig. Een ritje van een 40 kilometer duurde zo een eeuwigheid, wel een stuk korter, zeker niet sneller! Hoe dan ook vlakbij Harstad hebben we een vaste overnachtingsplek maar aangezien het prachtig weer was stond half Harstad hier te barbecueën met harde muziek erbij, dus doorgereden. Iets verder vonden we in een dorp een prachtige camperplek bij een jachthaventje.
De volgende dag hebben we de voor ons zeer bekende rit naar Laukvik op de Lofoten gereden, die rit blijft fantastisch mooi alleen reed het nu niet echt fijn want er stak een zware storm op. Dus al vrij vroeg in Laukvik op de camperplek gestopt. Hier hebben we vaak gestaan, een prachtige plek aan de rotskust aan de haven, heerlijke douches en wasmachine en droger zijn bij de prijs inbegrepen. Wassen doen we thuis wel maar een heerlijke warme uitgebreide douche was wel weer eens erg lekker! In de camper is het natmaken, inzepen, afspoelen om niet teveel water en gas te verbruiken, ook heerlijk dat het kan hoor! Gelukkig ging de storm na een paar uur liggen en de volgende dag knapte het weer aardig op, ’s middags werd het al helderder en in Reine en Hamnøy hebben we zelden zulke mooie luchten gehad. Maar na het maken van de foto’s zijn we weer gevlucht, het was er zo druk met toeristen, echt niet leuk meer. Dus een stukje terug, je moet dezelfde weg terug, naar een plek aan het fjord waar ik twee jaar geleden fantastisch noorderlicht gezien en uiteraard gefotografeerd heb. Je staat daar zo mooi in de natuur en heerlijk rustig ondanks dat op elk plekje dat dit mogelijk was wel een camper stond. De volgende dag zijn we naar Henningsvær gegaan waar we dus helemaal nergens meer konden parkeren, er is een enorm parkeerterrein, strak vol, ook de parkeerterreinen in het stadje zelf vol, dus aan de haven foto’s gemaakt terwijl Hans de camper een stukje verderop omdraaide en weer vertrokken. We komen in de herfst wel een keer terug, dan is het een stuk rustiger op de Lofoten. Dus weer richting Narvik gaan rijden, wel via een alternatieve, rustige route. Dat is het voordeel als je er vaak geweest bent, je weet inmiddels de weg 🙂 We stonden aan het fjord en eindelijk zagen we een mooie middernachtszon zonder wolken, het blijft een apart fenomeen dat de zon niet ondergaat.
Vanaf Narvik zijn we afgezakt tot de afslag richting Bronnøysund, een prachtige route die we ook nog maar één keer gereden hebben in de herfst en ook nog in de regen. Nu was het prachtig weer en zo mooi! We vonden een geweldige overnachtingsplek middenin het berggebied naast een tunnel. Hier lagen ook nog veel sneeuwresten en aan alle kanten kwamen de watervallen naar beneden, zo mooi! Hier komen we zeker nog eens terug! De volgende dag door de lange tunnel die behoorlijk afdaalde gereden en zo kwamen we bij een prachtige fjord uit, het weer was fantastisch, het uitzicht idem en de spiegelingen weergaloos! We waren heel vroeg in de morgen op pad en dan is het zo verschrikkelijk mooi! Via deze route kwamen we op het zuidelijke deel van rijksweg 17 uit, bij Vennesund oversteken met de ferry, dan kom je in Namsos uit. Alleen deze keer niet rechtstreeks maar via een voor ons nog onbekende omweg en die was echt prachtig en zo lekker rustig! We vonden een prachtige overnachtingsplek met uitzicht op de zee en de rotskust waar we heerlijk buiten konden zitten en genieten van de vogeltjes, vlinders, insecten en wilde bloemen, heerlijk!
De volgende dag begon goed, mama eland met haar twee uit flink uit de kluiten gewassen kinderen vlak naast de weg in een weiland vol met bloemen, de kinderen vluchtten snel het bos in, mama bleef ons even aankijken, zo mooi. Ook nog een foto kunnen maken van moeder en één kind tussen de bomen met het zonnetje op de achtergrond, genieten! Een klein stukje verder vonden we ook nog een plekje dat we genoteerd hebben, een parkeerplek maar zo leuk aangelegd met allemaal bankjes tussen de bomen op de rotsen. Via Namsos hebben we onze inmiddels gebruikelijke route over Fosen gereden, die blijft prachtig, zoveel natuur, heerlijk! We vermijden Trondheim meestal omdat het daar zo druk is en de omgeving niet direct super inspirerend tenzij je de kleine weggetjes neemt wat we heen gedaan hadden. Bij Brekstad zijn we de Trondheimfjord overgestoken waarna we al snel een plekje vonden.
Hieronder weer een serie foto’s, klik op de middelste miniatuur en blader vervolgens door de hele serie.
Een reactie op Scandinavië 3: Vanaf Alta naar de Trondheimfjord