Het lijkt alweer zo’n tijd geleden en dat is het eigenlijk ook maar dat krijg je als je lang wegblijft 🙂
Al rijdend door het bos net buiten Lönsboda, kom je uit bij Svarta Bergen, een imposant voormalig dagbrott waarvan de zwarte diabas al sinds eind 19e eeuw hier wordt gewonnen. Een dagbrott is een manier om ertsen, mineralen of andere grondstoffen (zoals kolen, turf of bouwstenen) rechtstreeks vanaf het aardoppervlak te winnen in plaats van via ondergrondse mijnbouw. Diabas, ook wel doleriet genoemd, is een hard, grijs tot zwart stollingsgesteente dat vaak met groenige tinten wordt gezien.
Het voormalige steengroevegebied is getransformeerd tot een industrieel-historisch en kunstzinnig belevingsgebied: je vindt er een museum over het harde werk van de steenbrekers, een beeldentuin en wandelroutes die het ruige landschap verbinden met stille natuur. Ook wordt er nog steeds gedolven.
De breuk van de krater is naar verluidt zo’n 900 meter lang, 50 meter breed en maximaal 95 meter diep. Een heerlijke plek waar je ook met de camper mag overnachten, je kunt er heerlijk wandelen, een groot deel van het gebied is weer door de natuur overgenomen. Wij kwamen hier via Park4Night terecht, veel plekken daarin zijn verboden om te kamperen maar je komt er ook veel pareltjes zoals deze plek in tegen. Hier hebben we op 22 augustus onze eerste nacht in Zweden doorgebracht.
Op 25 augustus zijn we naar Östra Silvbergs Gruva in Dalarna gereden. We reden een klein heel erg hobbelig weggetje in en ineens lag hij daar: een diepe, blauwgroene poel in het bos, omringd door steile rotswanden. Dit was ooit een van de oudste zilvermijnen van Zweden, nu gevuld met water dat bijna onwerkelijk turkoois kleurt. Het oogt uitnodigend, maar het is te gevaarlijk om in te zwemmen – het water is vervuild en de diepte verraderlijk en toch was er een idioot die er ging zwemmen, het is dus 220 meter diep! We liepen rond de groeve en genoten van de stilte die over de plek hangt. Een stukje ruige geschiedenis midden in de natuur. Het was echt heerlijk om daar rond te dwalen en te genieten van de omgeving. Helaas staan er wel veel hekken maar dat is feitelijk wel voor onze eigen veiligheid. Deze plek deed me ook denken aan een paar plekken die we in Australië in de Kimberley region bezocht hebben, we zagen veel overeenkomsten, alleen is het daar puur natuur, dat is hier niet het geval, hier heeft de natuur het overgenomen.
Hieronder een impressie van deze mooie plekken. Klik op de middelste afbeelding (op telefoon de kleine afbeelding) om vervolgens door de serie te bladeren.
