Wanneer we serieus met de fotografie bezig zijn vergeten we weleens dat foto’s van wat voor kwaliteit dan ook prachtige herinneringen kunnen zijn. En wat leven we dan ook in een mooie tijd waarin we al die mooie momenten onbeperkt op kunnen slaan met onze camera’s, telefoons enz. Dat was in vroeger tijd wel anders, toen was een foto echt iets bijzonders zoals bijvoorbeeld de foto hieronder. Dit zijn mijn moeder (van 1921) en haar oudere zus. Deze foto zal ergens in de tweede helft van de twintiger jaren van de vorige eeuw gemaakt zijn. Ze waren gekleed in hun gymnastiek kleding! Zo was dat toen en ik vind het geweldig dat we deze foto nog hebben en nu ook voor de eeuwigheid kunnen bewaren door deze in te scannen.
Mijn moeder, links, en haar oudere zus in hun gymnastiekkleding, tweede helft 20-er jaren van de vorige eeuw!
En dan de trouwreportages destijds, mijn ouders zijn in 1947 getrouwd en jawel er zijn twee “officiële” foto’s gemaakt en de verdere trouwreportage bestaat uit zes minuscule fotootjes! Zie het diashowtje hieronder. De foto’s zijn oud en beschadigd maar desondanks is iedereen nog goed te herkennen. Gelukkig leeft mijn moeder nog, dus die kan ook nog vertellen wie nu wie is. Sommigen herken ik wel maar niet iedereen, mijn vader had vier zussen maar welke nou welke is, ik heb wel een idee maar weet het niet helemaal zeker dus dat gaan we vragen! Maar het is toch geweldig om dit weer te zien, het was vlak na de oorlog, geld voor een echte trouwjurk was er niet, ik denk wel dat ze die heel graag gehad zou hebben, mijn moeder een beetje kennende.
Wat in de vijftiger en zestiger jaren ook heel veel gebeurde dat fotografen langs de deuren kwamen om te vragen of zij gezinsreportages mochten maken. En jawel ook die heb ik gevonden, volgens mij moet de onderstaande serie de complete reportage zijn omdat ik de foto’s verzameld heb uit alle albums. Mijn moeder heeft namelijk destijds alle foto’s verdeeld over drie albums, voor mijn twee broers en voor mij. En ik heb nu dus alle albums, inclusief een paar hele oude albums van mijn moeder ingescand.
Ik moet ongeveer een jaar of twee geweest zijn toen deze serie gemaakt is, ik was namelijk twee en een half toen ik al een brilletje kreeg en die had ik hier nog niet dus het zal 1958 of zo geweest zijn dat deze foto’s gemaakt zijn. Ik had er zelf dus een paar, nu heb ik ze allemaal en uiteraard krijgt de rest van de familie ze ook. Dat is toch hartstikke leuk om te hebben! Bepaalde dingen op de foto’s zijn echt een feest der herkenning, daar heb ik uiteraard jaren niet aan gedacht maar het is juist zo leuk om die herinneringen weer langs te zien komen. Zo ook de twee foto’s hieronder, jawel al in kleur! Die zijn gemaakt met kerstmis, op een van de kerstdagen kwamen de opa’s en oma’s altijd, vaste prik! De opa’s waren het letterlijk nergens over eens, ging zo’n beetje de hele dag door en aan het einde van dag wanneer ze afscheid namen hadden ze weer een prachtige dag gehad!!!!!
De oma’s en mijn kennelijk onthoofde vader rechts 😉
De opa’s voor de nieuwe schoorsteen, jawel die tegels zijn over de Oudhollandse tegels heen geplakt! Was toen heel normaal, weg met die oude troep!
Ik ben nog lang niet klaar met de verwerking van alle gescande pagina’s, ik heb namelijk alle album pagina’s van een stuk of zes fotoboeken gescand en daar haal ik de foto’s uit die ik wil hebben. Uiteraard zitten er ook foto’s bij die mij niks zeggen, de leukste vind ik overigens die van mijn moeder uit haar jeugd, het zijn er maar een paar maar wat is er veel veranderd sinds die tijd! Ook sinds mijn eigen jeugd overigens. Maar ik kan me nu helemaal goed voorstellen dat dingen als mobiel bankieren e.d. voor mijn moeder echt helemaal ongelofelijk zijn! Het is wel jammer dat er van Hans maar een paar foto’s zijn, maar gelukkig die zijn er dan wel. Mijn ouders hadden een Kodak Brownie, zo’n boxje en daar werden dus af en toe foto’s mee gemaakt, niet al te vaak want het was duur.
Maar dit is heel leuk om te doen, ik ga er wel volop mee verder want dan kan mijn moeder ook nog van een leuke diashow genieten. Ze heeft een laptopje, ze is bijna 93 maar bekijkt er foto’s op en doet er kaartspelletjes mee 🙂 Dus daar kan ik het mooi opzetten, kan ze rustig kijken! En zij kan me nog informatie geven over mensen die ik niet (her)ken, mijn broers zijn resp. vijf en acht jaar ouder dus die kunnen me met veel dingen ook nog wel helpen gelukkig.
Tot slot nog een foto die mij heel dierbaar is, mijn vader op zijn tractor, de eerste denk ik , volgens mij een grijze Massey Ferguson. Natuurlijk met shaggy in de mond, kende hem niet anders. Ze hadden hier de visput (is er nog) geschoven, daar schaatsten we ’s winters altijd, het duurde altijd vrij lang voordat dit kon omdat het nogal diep was maar zodra de tractor erop kon werd de baan machinaal geschoven. Ook de koek en zopie was bij mijn vader in de schuur opgeslagen. Mijn vader was loonwerker en in de winter was er vrijwel geen werk dus deed hij dit soort dingen. Het zou kunnen dat dit in de winter van 1962/1963 was, die herinner ik me ook nog heel goed, heeft heel veel indruk gemaakt ondanks dat ik vrij jong was. Daar zijn ook foto’s van, niet zo heel veel maar daar ga ik zeker nog een blogje aan wijden!
Sneeuw schuiven op de Put
En zo komen er vele herinneringen boven als je zo bezig bent, mijn vader is in 1978 overleden, dus je praat ook niet zoveel over dit soort dingen meer omdat degene die de verhalen kent er niet meer is. Maar deze foto’s zijn er nog wel en vertellen hun verhaal waardoor de herinneringen weer boven komen.
Ik bewerk er weinig aan, ik pas de niveaus wat aan en bij erg verkleurde kleurenfoto’s haal ik de zweem zoveel mogelijk weg, een onscherp masker er overheen als het nodig is en dat wil nog weleens het geval zijn. De kwaliteit maakt in dit geval eigenlijk niks uit, het gaat om wat er opstaat en niet om hoe het er opstaat! Dat vergeten we weleens als we fanatiek met fotografie bezig zijn!
De foto’s zijn groter te bekijken door er op te klikken, ook die in de diashows waar ze dubbel vertoond worden, die bug heb ik er nog niet uitgekregen.
4 Reacties op Herinneringen